بررسی اثر اسیدسالیسلیک بر صفات مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی گیاه سویا (glycine max l.) در شرایط تنش خشکی

اسیدسالیسیلیک در تنظیم فرآیند های فیزیولوژیکی مختلف و رشد و نمو گیاه نقش دارد. در پژوهش حاضر اثر اسیدسالیسیلیک بر برخی ویژگی های مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی گیاه سویا در شرایط تنش خشکی به صورت فاکتوریل در قالب طرح آماری کاملاً تصادفی در سه تکرار بررسی شد. بذر های سویا در گلدان های حاوی خاک زراعی کاشته شدند و پس از مرحله چهار برگی تحت تیمار های مختلف تنش خشکی (صفر، 25، 50 و 75 درصد نسبت نیاز آبی) و اسپری اسیدسالیسیلیک (صفر، 5/0، 1 و 2 میلی مولار) قرار گرفتند. نتایج حاصل نشان داد که اثر تنش خشکی بر تمامی پارامتر های اندازه گیری شده به جز قند محلول بخش هوایی معنی دار بود. هم چنین برهمکنش اسیدسالیسیلیک و تنش خشکی، بر تمامی صفات اندازه گیری شده به جز طول بخش هوایی، میزان کلروفیل a، b و کاروتنوئید و فعالیت آنزیم پراکسیداز از نظر آماری معنی دار بود. غلظت های یک و دو میلی مولار اسیدسالیسیلیک موجب بهبود صفات اندازه گیری شده در گیاهان در شرایط تنش خشکی 75 درصد شدند.